در سال های اخیر، دانشمندان مقادیر فزاینده ای میکروپلاستیک ها را در اعماق اقیانوس ها، برف قطب شمال، آب آشامیدنی و حتی شیر مادر کشف کرده اند. سالانه حدود 350 میلیون تن پلاستیک در سطح جهان تولید می شود و حدود 250000 تن پلاستیک در اقیانوس های ما ریخته می شود و خب این کشفیات اتفاقات عجیبی نیز نیستند.
چرخههای بارش، میکروپلاستیک ها را از طریق هوا میبرند، آنها را در سراسر سیاره پراکنده میکنند و در زنجیرههای غذایی طبیعی که اکوسیستمها را تشکیل میدهند، قرار میگیرند.در نتیجه، این ذرات بادوام تقریباً در همه جا پخش شده اند و دانشمندان معتقدند که به این زودی ها از بین نخواهند رفت.
میکروپلاستیکها علاوه بر تولید زبالههای پلاستیکی که به قطعات کوچکتر تجزیه میشوند، در محصولات بهداشتی و زیبایی مانند برخی پاککنندهها و خمیردندانها نیز برجسته بودهاند.میکروبیدها، نوعی میکروپلاستیک، شکلی از پلاستیک پلی اتیلن هستند که به راحتی از سیستم های تصفیه آب عبور می کنند و در نهایت برای آبزیان خطر ایجاد می کنند.
مطالعه اخیر به رهبری محققان دانشگاه استنفورد نشان داد که نهنگهای آبی روزانه 10 میلیون قطعه میکروپلاستیک را عمدتاً از طریق طعمهای که میخورند، مصرف میکنند.Environment International گزارش داد که آثار میکروپلاستیک در 80 درصد نمونه های خون گرفته شده از 22 انسان ناشناس و سالم کشف شده است.
و محققان دانشگاه پلیتکنیک دلا مارکه میکروپلاستیکها را در 26 نمونه از 34 نمونه شیر مادر که همگی از یک گروه تصادفی از زنان جمعآوری شده بودند، پیدا کردند.
اما خطرات این همه میکروپلاستیک چیست؟
دانشمندان هنوز نمی دانند. حداقل نه به طور کامل.
با توجه به اینکه برخی از لکه های پلاستیکی به اندازه کافی کوچک هستند تا به سلول ها و بافت ها نفوذ کنند، برخی از مطالعات نشان داده اند که با برخی سرطان ها و مشکلات سلامتی مختلف ارتباط دارد، به ویژه با میکروپلاستیک ها که منجر به افزایش سموم شیمیایی می شود.
همانطور که طبیعت گزارش می دهد، خطرات بالقوه بلع میکروپلاستیک ها بستگی به سرعت این ذرات در بدن انسان دارد – عاملی که محققان تازه شروع به مطالعه آن کرده اند.
جهت اطلاع از اخبار کانادا بیشتر به وبسایت مراجعه کنید .
