بر اساس گزارش جدیدی که در اخبار کانادا توسط شورای آکادمی های کانادا منتشر شده است، حفاظت و تقویت اکوسیستم های طبیعی می تواند نقش کوچک اما مهم در کانادا برای رسیدن به اهداف انتشار کربن و کاهش گازهای گلخانه ای در کانادا داشته باشد.کانادا قصد دارد میزان انتشار گازهای گلخانه ای خود را از سال 2005 به میزان 40 تا 45 درصد کاهش دهد و تا سال 2050 به کشوری با انتشار خالص صفر تبدیل شود.
داده های محیط زیست و تغییرات آب و هوایی کانادا که در سال 2020 منتشر شد، نشان داد که کانادا 672 مگاتن CO2 منتشر کرده است که بزرگترین جزء انتشار گازهای گلخانه ای است و برای رسیدن به اولین هدف خود، کانادا باید این سطوح را به حدود 333.4 تا 296.4 مگاتن کاهش دهد.گزارش شورای آکادمی های کانادا (CCA) نشان می دهد که حدود 6 درصد یا 40.3 مگاتن از انتشار سالانه فعلی کانادا را می توان با سرمایه گذاری در مناظر طبیعی و حفاظت از اکوسیستم ها کاهش داد.
راه حل های آب و هوایی مبتنی بر طبیعت (NBCS) اکوسیستم هایی در اطراف کانادا هستند که به طور طبیعی کربن را جذب و ذخیره می کنند، مانند جنگل ها، تالاب ها و مراتع. آنها می توانند برخی از گازهای گلخانه ای ناشی از انسان را جذب کنند و اغلب به آنها غرق کربن می گویند.بسته به نوع اکوسیستم، CCA محدوده ای از قدرت جذب کربن آن را تخمین می زند.CCA معتقد است “اجرای کامل” حفاظت و سرمایه گذاری در NBCS علاوه بر قدرت جذب کربن، می تواند مزایای دیگری برای کانادایی ها به همراه داشته باشد.برخی از مزایای آن عبارتند از کنترل سیل ساحلی، بهبود کیفیت هوا و آب، کاهش فرسایش خاک، کاهش اثر جزیره گرمایی، که باعث افزایش دما در مناطق شهری به دلیل مناظر طبیعی کمتر و تنوع زیستی بیشتر می شود.
