سنگ قبرها در قرقیزستان کنونی جزئیات وسوسه انگیزی را در مورد منشأ مرگ سیاه، ویرانگرترین شیوع طاعون در جهان، که تخمین زده می شود نیمی از جمعیت اروپا را در طی هفت سال در قرون وسطی کشته است، آشکار کرده است.منبع آن بیماری همه گیر قرن ها مورد بحث مورخان بوده است، اما سنگ قبرهای حکاکی شده – که برخی از آنها به یک آفت مرموز اشاره دارند – و مواد ژنتیکی از اجساد نبش قبر شده از دو مکان قبر که قدمت آنها به قرن سیزدهم بازمیگردد، مقداری بتن را ارائه کرده است.
محققان برای اولین بار در دهه 1880 محل دفن را کاوش کردند. کتیبه های سنگ قبر که به زبان سریانی نوشته شده بودند، در سال 2017 توسط مورخ فیل اسلاوین، استادیار دانشگاه استرلینگ در اسکاتلند، به دقت مورد بررسی قرار گرفتند.او متوجه شد که از 467 تدفینی که دقیق تاریخگذاری شدهاند، تعداد نامتناسب – 118 مورد – مربوط به دو سال است: 1338 و 1339. این مکاشفهای است که او آن را “حیرتانگیز” توصیف کرد.
اسلاوین و همکارانش کشف کردند که بقایای 30 نفر از افرادی که در قبرهای قرقیزستان دفن شده بودند به موزه مردم شناسی و قوم شناسی پیتر کبیر در سنت پترزبورگ، روسیه برده شده بود.تیم تحقیقاتی توانستند مجوز تلاش برای استخراج DNA از اسکلت ها را بگیرند تا بفهمند چگونه مرده اند.برای هفت نفر از این افراد، محققان توانستند DNA را از دندان هایشان استخراج کنند.این امر تأیید می کند که آفت ذکر شده روی سنگ قبرها در واقع طاعون است که از طریق کک ها از جوندگان به انسان منتقل می شود.
در سال 1347، طاعون برای اولین بار از طریق کشتی های تجاری که کالاها را از مناطق اطراف دریای سیاه حمل می کردند، وارد دریای مدیترانه شد.بر اساس این مطالعه که روز چهارشنبه در مجله نیچر منتشر شد، این بیماری سپس در سراسر اروپا، خاورمیانه و شمال آفریقا گسترش یافت و تا 60 درصد جمعیت را به خود اختصاص داد.
