سوالاتی که کارفرما مجاز به پرسیدن در مصاحبه شغلی کانادا نیست
زمانی که در نهایت پس از ورود به کانادا به یک مصاحبه شغلی می رسید، می تواند زمان هیجان انگیزی باشد. این امر مخصوصاً زمانی صادق است که بودجه کمی دارید یا افرادی را دارید که نیاز به حمایت مالی دارید. این نوع موقعیت به این معنی است که تازه واردانی که به دنبال کار در کانادا هستند، اغلب در موقعیت آسیب پذیری قرار دارند که ممکن است حقوق خود برای یافتن شغل در کانادا را نادیده بگیرند. با این حال، در دراز مدت، اگر حقوق خود را بدانید و بخواهید که به آنها احترام گذاشته شود، ممکن است کارفرمای بهتری پیدا کنید.
هر استان و منطقه ای دارای قوانینی است که به کارفرماها باید به قانون حقوق بشر کانادا پایبند باشند.
کارفرمایان اجازه ندارند تبعیض قائل شوند در کانادا، قانون حقوق بشر تشریح می کند که هیچ کس نمی تواند بر اساس نژاد، محل اصلی، یا منشاء قومی، مذهب، گرایش جنسی، سن، وضعیت تأهل و خانوادگی، ناتوانی یا وضعیت مالی خود مورد تبعیض قرار گیرد.
یک راه موثر برای جلوگیری از تبعیض در حین کاریابی این است که اطمینان حاصل کنید که هیچ گونه اطلاعات شخصی مانند سن، وضعیت تاهل، ترتیبات زندگی یا یک عکس را در رزومه خود وارد نکنید. اینها معمولاً در رزومه در کانادا گنجانده نمی شوند. کارفرمایان قرار است نامزدها را صرفاً بر اساس صلاحیت‌های حرفه‌ای مانند تجربه کاری و سوابق تحصیلی ارزیابی کنند.
در مصاحبه شغلی، فقط باید از شما سوالاتی پرسیده شود که مربوط به شغلی است که برای آن مصاحبه می کنید. کمیسیون حقوق بشر انتاریو توصیه می کند که قبل از شروع مصاحبه، شرکت ها باید فهرستی از سوالات و پاسخ های مورد نظر تهیه کنند و نامزدها را بر اساس آن رتبه بندی کنند تا تعصب و تبعیض را محدود کنند.
نمونه سوالات غیر قانونی کمیسیون منابع انسانی کانادا برخی از سوالاتی را که کارفرما مجاز به پرسیدن آنها نیست، ارائه می دهد، اما راه حل هایی را در مورد نحوه دستیابی کارفرمایان به اطلاعات مرتبط ارائه می دهد.
برای شروع، یک کارفرمای احتمالی اجازه ندارد از شما بپرسد که آیا شهروند کانادا هستید یا در مورد کشور محل تولد یا زبان اصلی شما سوال کند. با این حال، آنها می توانند بپرسند که آیا شما مجاز به کار در کانادا هستید و آیا به زبان دومی غیر از زبانی که در حال مصاحبه هستید تسلط دارید یا خیر.
علاوه بر این، آنها نمی توانند سن یا روز تولد شما را از شما بپرسند. در برخی کشورها، گنجاندن این اطلاعات در رزومه طبیعی است، اما حذف آن می تواند به جلوگیری از ایجاد سوگیری کمک کند. تنها چیزی که کارفرما باید بداند این است که شما در سن قانونی برای کار هستید. آنها می توانند این کار را با پرسیدن اینکه آیا شما بین 18 تا 64 سال سن دارید انجام دهند.
کارفرمایان نمی توانند از شما در مورد وزن، قد یا سلامتی شما سوال کنند. این شامل هرگونه سؤال در مورد معلولیت می شود. یک کارفرما نمی تواند در مورد هر گونه ناتوانی جسمی یا ذهنی سؤال کند و باید حداکثر تلاش را برای پذیرش یک نامزد انجام دهد تا اطمینان حاصل شود که در طول فرآیند مصاحبه هیچ گونه ضرری ندارد. در عوض ممکن است برخی از وظایف روزانه را که از شما انتظار می رود انجام دهید را بیان کنند و از شما بپرسند که آیا می توانید آنها را تکمیل کنید و چگونه این کار را انجام می دهید.
سوالاتی در مورد وضعیت خانوادگی یا تاهل شما برای مصاحبه کننده بسیار نامناسب است که از کسی در مورد وضعیت تاهل خود، با چه کسی زندگی می کند (اسم یا جنسیت آنها)، آیا آنها بچه دارند (یا چند نفر) یا در مورد ترتیبات مراقبت از کودک سؤال کند. این سوالات می تواند منجر به تبعیض بر اساس جنسیت یا گرایش جنسی شود.
یک کارفرمای مجاز نیست از شما در مورد دین یا ایمانتان سؤال کند. آنها می توانند بپرسند که آیا در زمان یا روز خاصی از هفته برای کار در دسترس هستید یا خیر. باز هم، لازم نیست به کارفرما بگویید که چرا در دسترس نیستید.
نحوه رسیدگی به سوالات غیرقانونی شما ممکن است از پاسخ دادن به هر سوال غیرقانونی خودداری کنید. Monster.ca، یک وب‌سایت محبوب جستجوی کار، می‌گوید که می‌توانید به سادگی بگویید که برای پاسخ دادن به سؤال راحت نیستید، یا با پرسیدن اینکه چگونه پاسخ به این موقعیت مرتبط است، پاسخ دهید.
