در حال حاضر 20 آثار ثبت جهانی کانادا در یونسکو وجود دارد .
یک کمیته منصوب سازمان ملل متحد وظیفه نگهداری، شناسایی و حفاظت از ساختمان‌ها، جنگل‌ها، کوه‌ها، دریاچه‌ها، بیابان‌ها و حتی شهرهای دارای اهمیت فرهنگی یا فیزیکی خاص را بر عهده دارد.این مکان‌ها که برای میراث بشریت مهم هستند، ممکن است تله‌های توریستی، شگفتی‌های جهان یا شگفتی‌های طبیعت باشند.
ما در حال حاضر 5 سایت مهم در کانادا را معرفی خواهیم کرد :
1) SGang Gwaay
در سواحل غربی بریتیش کلمبیا ، مجمع‌الجزایر معروف Haida Gwaii قرار دارد، مجمع‌الجزایری که به دلیل زیبایی طبیعی خود مشهور است.اما یونسکو همچنین SGang Gwaay را به دلیل اهمیت فرهنگی روستای قدیمی هایدا، با خانه‌های بلند سرو، و یک سردخانه به رسمیت می‌شناسد. این یک موزه زنده برای مردم هایدا، سنت ها، فرهنگ و رابطه آنها با خشکی و دریا است.تاریخ بشر در این جزیره به 2000 سال قبل برمی گردد.
2) Dinosaur Provincial Park
همچنین یکی از غنی‌ترین بسترهای فسیلی است که تا کنون کشف شده است و 500 گونه از گیاهان و جانوران باستانی را در خود جای داده است.یونسکو این منطقه را به دلیل اهمیت زمین شناسی و سهم آن در دیرینه شناسی برای بشریت مهم تشخیص داد.میلیون ها سال پیش، این منطقه دشت ساحلی گرم بود. با خشک شدن رودخانه ها، منظره ماه را که امروز می بینید و بقایای 14 خانواده دایناسورها را در خود جا داد .
3) Canadian Rocky Mountain Parks
یونسکو صخره های عظیم را از طریق پارک های ملی که از میراث طبیعی و تاریخی آن محافظت می کند، به رسمیت می شناسد و پارک های Banff، Jasper، Kootenay، Yoho – و پارک های استانی Mount Robson، Mount Assiniboine و Hamber ثبت جهانی شده اند .این هفت پارک شامل برخی از زیباترین مناظر در هر جای کره زمین است که شامل کوه ها، یخچال های طبیعی و میدان های یخی، دریاچه ها، آبشارها، غارها و جنگل می شود.
4) Historic District of Old Québec
محله ای تاریخی در شهر کبک، کانادا است. این منطقه که از بالاشهر و پایین شهر تشکیل شده است، در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارد.این منطقه تاریخی پس از بحث های عمومی از سال 1945 تا 1965، در مورد حفظ کبک قدیم و بازسازی مکان رویال تأسیس شد. منطقه تاریخی کبک قدیم از سال 1985 در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارد.
5) Rideau Canal
Rideau Canada در اتاوا چیزی بیش از بزرگترین پیست اسکیت جهان است .یونسکو آن را به عنوان “بهترین کانال آب بدون آب حفظ شده در آمریکای شمالی که نشان دهنده استفاده از فناوری اروپایی در مقیاس بزرگ است” می شناسد.
